Werk in Sydney vinden blijkt een enorme uitdaging voor expats. Wouter en Linda is het uiteindelijk gelukt een vaste baan te scoren en vertellen over de zoektocht naar een (kantoor) baan.
De jetlag was deze keer om onverklaarbare redenen enorm: We hebben er wel een volle week last van gehad. Wellicht kwam dit ook deels door hoe ons leven er nu uitziet: Opstaan, ontbijten, werk zoeken, lunch, werk zoeken, avondeten, werk zoeken, slapen. Niet heel inspirerend, maar je wilt wat en dan moet je er ook wat voor doen. We pasten ook ons eetpatroon aan naar minimale verwennerij, want we waren bang dat we daar laks van zouden worden.
HUISVESTING
Na één week zochten we een Airbnb accommodatie als volgend adres. We vonden er een niet heel ver weg (half uur lopen volgens Google Maps) waar we onze eigen kamer en badkamertje zouden hebben, top! Dat half uurtje lopen bleek een beetje optimistisch, met name vanwege het enorme hoogteverschil (het was bovenop een heuvel).
Eenmaal op het adres aangekomen, bleek het om een gescheiden Russische vrouw te gaan die al 22 jaar in Australië woont. Ze wist dus ondertussen dus wel hoe het er hier aan toe gaat, maar ook hoe het is om hier niet van oorsprong vandaan te komen. Een enorme bron van informatie dus. Het fijne was ook dat ze weinig nieuwe huurders zou hebben de komende tijd en dat wij met haar telkens konden regelen dat we weer een week mochten blijven. En zo verbleven we hier meer dan een maand.
AUSTRALISCHE VACATURESITE
Waar start je als je een baan wilt in een vreemd land? Ff googelen. Zo kwamen we al gauw bij een website uit genaamd SEEK en deze werd ook door onze Australische kennissen genoemd als goed startpunt. We begonnen dus vol goede moed op SEEK te zoeken naar geschikte vacatures. En die vonden we, best veel voor Wouter, wat minder voor Linda. We hadden ondertussen ons cv vertaald naar het Engels en schreven mooie sollicitatiebrieven.
Zo solliciteerden we in korte tijd best veel, maar de reacties waren niet overdonderend. Het bleek dat het vooral uitzendbureaus waren die via SEEK mensen probeerden te vinden. Na een paar dagen besloten we sollicitaties na te gaan bellen en gelukkig kregen we zo nu en dan een recruiter aan de telefoon. Op basis van hun feedback hebben we onze cv’s meerdere keren aangepast en ook de sollicitatiebrieven werden aangepast. Maar keiharde resultaten bleven helaas uit. Dit werd natuurlijk steeds frustrerender.
Deden we nou iets fout of niet?
UITZENDBUREAUS IN SYDNEY
Met veel trial and error leerden we veel over onze aanpak of lievergezegd, over hoe uitzendbureaus hier te werk gaan. Uitzendbureaus zijn hier echte sales bedrijven. Ze werken voor de werkgevers en werkzoekenden zijn minder interessant. Lees: je bent het laatste dat op je cv staat (ze kijken niet verder), sollicitatiebrief lezen ze niet en geen Australische werkervaring staat bijna gelijk aan geen werkervaring. Kortom, ze willen de perfecte match vinden met zo min mogelijk inspanning. Om je een beetje een gevoel te geven de veelvoorkomende reacties van uitzendbureaus:
- “Ik stond net op het punt je te bellen”.
- “Oh, ik bel je zo terug” (en natuurlijk, nooit meer iets van gehoord).
- “Oh, ik kan je cv nergens vinden” (yeah sure, puur toeval is mijn cv zoekgeraakt).
- “Oh, we hebben net de shortlist al samengesteld” (de sollicitatie stond net pas open).
- “Oh, maar ik had je toch al een e-mail gestuurd met de afwijzing” (yeah sure, puur toeval dat ik niks heb ontvangen).
- “Oh, dit bedrijf wil dat je dit assessment doet, dus wil je deze zo snel mogelijk maken” (om er vervolgens achter te komen dat ze geen zaken willen doen met mensen die ons visum hebben en je dus het assessment voor niks hebt gemaakt, ze kijken er nog niet eens naar).
- “Oh nee, het gaat hier om een vast dienstverband, niet om tijdelijk” (terwijl de functie als tijdelijk was geclassificeerd).
- Recruiters die je woorden in je mond willen stoppen als je met de klant gaat praten: “Zeg maar dit en dit, dan komt het goed” (zodra een werkgever een kandidaat aanneemt, dan moet er flink worden betaald, dus het lijkt erop dat ze dit belangrijker vinden dan of je daadwerkelijk geschikt bent).
- “We werken op hyperspeed hier! Alleen maar opdrachten die op zeer korte termijn worden vervuld” (en we wachten nog steeds op antwoord….).
GEEN HARDE WERKER
Uitzendbureaus zijn tot dusver niet bepaald zinvol voor ons, terwijl deze bedrijven de meerderheid van de posities in Sydney vervullen. Netwerken is ook lastig als je nieuw bent in een land. We hebben een aantal buitenlanders gesproken die zelf een paar jaar geleden naar Australië zijn geëmigreerd en zij hadden een goede tip voor ons:
- Niet zeggen dat je een harde werker bent. In Nederland wordt dit gezien als een goede eigenschap, maar hier een stuk minder, omdat je dan gezien wordt als een bedreiging. Ze werken hier zelf immers niet Nederlands hard. Dus vanaf dat moment noemden we absoluut niet dat we hard werkend zijn. En de werksnelheid zie je ook terug bij vacatures die ‘immediately available’ eisen. Je zou denken dat er iemand de volgende dag of uiterlijk volgende week maandag moet beginnen, maar dit zagen we niet terug in het gedrag van de recruiters.
TIPS WERK ZOEKEN SYDNEY
Onze conclusie na een maand solliciteren: Wat een andere wereld. We vatten onze belangrijkste bevindingen samen in tips voor mensen die iets soortgelijks van plan zijn:
- Als je een professional bent in Nederland en professioneel wilt werken in Australië, vraag dan geen Working Holiday Visa (WHV) aan, maar een Permanent Residency (PR). We hebben te vaak gehoord dat de WHV de reden was dat ze niet met ons door wilden gaan. Frustratie alom.
- Verkijk je niet op woorden als ‘urgent’ en ‘immediately’. Zelfs de meest urgente zaken kosten in Australië meer tijd dan wij Nederlanders gewend zijn. En het is niet zo dat deze woorden slechts trucjes van recruiters zijn. Tijdens onze reis hebben we meerdere mensen gesproken over werken in Australië en zij gebruikten dezelfde woorden. Er is dus niet sprake van een taalbarrière, maar werkelijk een andere cultuur.
- Wonen in Sydney is niet goedkoop. Je betaalt makkelijk € 300 per week voor een slaapkamer in een gedeeld huis. Dus zorg dat je genoeg spaargeld hebt om het een tijdje uit te zingen of doe wat voorwerk in Nederland, zodat je een kortere overgangsperiode hebt. Australiërs zelf zeggen namelijk dat je zo’n 3 maanden nodig hebt om aan werk te komen.